Η μοναξιά

Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω αδιακόπως ,δεν ήθελα να μιλάω πολύ λόγω του τραυλισμου ,φοβόμουν ..

Για μένα η συγγραφή ήταν ένα πάθος ,έχω πολλά κείμενα μου στα συρτάρια και στα τετράδια μου .Τόσες αναμνήσεις γραμμένες και τόσα κείμενα που πάντοτε εξέφραζα την ψυχή μου .Βρήκα πριν λίγες μέρες μια έκθεση της Δευτέρας δημοτικού «το τσίρκο νιώθει μόνο» ,ήταν να περιγράψουμε τι γίνεται όταν η αυλαία του τσίρκου κλείσει ..

Ο τίτλος μου το τσίρκο νιώθει μόνο ..η μοναξιά όταν κλείνει η αυλαία ,η μοναξιά όταν είμαστε μόνοι με τις σκέψεις μας ,η μοναξιά των ημερών μας και η ανάγκη του ανθρώπου για ουσιαστική επικοινωνία ..Η έλλειψη επικοινωνίας με την οικογένεια ,τους φίλους μας ,καμία φορά και με τον ίδιο μας τον εαυτό.Πόσες φορές νιώθετε μόνοι ,πόσες φορές νιώθετε ότι θέλετε ένα μιλήσετε σε κάποιον και δεν μπορείτε ;

Πόσες φορές ο εγωισμός μας οδηγεί στο να μην πούμε την αλήθεια της ψυχής μας;

Πόσες φορές η ψυχή μας υποφέρει και δεν μπορούμε να εκφράσουμε αυτά που νιώθουμε ;;Πόσες φορές μετανιώνουμε για αυτά που είπαμε ή δεν προλάβαμε να πούμε;

Ας κάνουμε αυτό που θέλει η ψυχή μας και ας βάλουμε στην άκρη τις διχόνοιες και τον εγωισμό ,ας πορευθούμε με σύνεση και αγάπη για να πολεμήσουμε την μοναξιά …για να νιώσουμε την αγάπη ,να νιώσουμε τον συνάνθρωπο ,να νιώσουμε καλά με τους εαυτούς μας …